Prezentowana satyra jest opisem polskiej rzeczywistości na Kresach widzianej oczami "wyzwolicieli". Sergiusz Piasecki w humorystycznej formie pokazał zderzenie się dwóch różnych światopoglądów. Pierwsze wydanie cieszyło się wielką popularnością na emigracji. Przedstawiony przez Piaseckiego sposób myślenia i zachowania krasnoarmiejców - według opinii czytelników - ściśle odpowiadał "wzorom" zapamiętanym przez mieszkańców Kresów wschodnich RP z ich spotkań z nimi w okresie wojny.